Alsof hij is vergeten om samen met de dinosauriërs uit te sterven, zo ziet zeekraal (Salicornia europaea) er een beetje uit. Zeekraal is een tot 30 centimeter hoge vetplant met dikvlezige geledingen. Zo'n geleding is vergroeid met een tweetal bladeren. Omdat wetenschappers het ons stervelingen zo moeilijk mogelijk proberen te maken heeft men recent voorgesteld om de zeekraal in twee aparte soorten te verdelen, langarige zeekraal (Salicornia dolichostachya) en kortarige zeelkraal (Salicornia brachystachya). De langarige variant heeft langere aren als de kortarige, maar de kortarige kan ook wel eens wat langere aren hebben. En andersom. De meeste zoutminnende planten kunnen overleven in een zoute of brakke omgeving door zout uit te zweten. Zeekraal is anders omdat het zout juist nodig heeft om te gedijen.
De onooglijke bloemen verschijnen aan het eind van de zomer. Het zaad wordt niet ver verspreid en blijft vaak hangen in het slib tussen de planten. Dat levert soms uitgebreide zeekraalvelden op. Op Vlieland zijn de grootste zeekraalvelden te vinden aan de zuidkant van de Kroonspolders.
Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Salicornia, is een combinatiewoord uit het Latijn, want sal of salis is 'zout' en cornu is 'hoorn'. Dat laatste probeert de vorm van de geledingen te duiden. Het is bovendien ook de reden waarom het bekende ijsje Cornetto ('hoorntje') is genoemd. Het tweede deel, Europaea, is eenvoudig te verklaren en betekent natuurlijk 'uit Europa'.
Tijdens het begin van de industriële revolutie was er in Engeland een enorme vraag naar zeekraal omdat voor de fabricage van glas en zeep soda nodig was. Zeekraal werd in grote hoeveelheden geoogst en op het strand verbrand. De overblijvende as bevatte hoge concentraties aan dat natriumcarbonaat.
Omdat het een eetbare plant is staat zeekraal tegenwoordig op het menu van exclusieve restaurants. Men doet pogingen om zeekraal ook aan de gewone man te brengen en supermarkten als Albert Heyn hebben de groente al in het assortiment opgenomen. Zeekraal kan alleen jong gegeten worden omdat bij een wat oudere plant de geledingen houtig worden. De groente heeft de beet van augurk en smaakt visachtig zout. Voordat hij in de verkoop kan, moeten ze een etmaal in zoet water staan om het zout er uit te laten trekken. Zeekraal is gezond en zit boordevol vitamines en het onmisbare jodium.
Maar wat eens een gratis maaltje kon opleveren, levert nu een behoorlijke bekeuring op want zeekraal is een beschermde plant geworden. Wat u op uw bord krijgt is te vaak uit Frankrijk of Engeland geïmporteerde zeekraal. Maar wees gerust: de binnenlandse telers zijn aan een inhaalrace begonnen.
