Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Plantago, is een broertje van het hedendaagse woord 'plant' en het heeft een Latijnse oorsprong. Het woord planta betekende ooit 'voetzool' en het probeert in dit geval de vorm van de vaak op de grond liggende bladeren van dit geslacht te beschrijven. Het woord 'plant' is eigenlijk een modern woord omdat het veel oudere werkwoord 'planten' vertaald kan worden met 'met de voetzool in de grond stampen (van zaad)'. Het tweede deel, maritima, zijn we al vaker tegengekomen en betekent '(bij de) zee'.
Zeeweegbree staat op het menu van rotganzen. Zij maken effectief gebruik van deze plant en grazen in hele kuddes eens per vier dagen dezelfde plek met zeeweegbree af. Dan wordt per keer ongeveer een derde van alle bladmassa opgegeten. Dit superslimme systeem van de rotganzen maakt dan optimaal gebruik van de snelle hergroei van de plant, die onder deze omstandigheden de maximale productie aan jong blad oplevert.
Van de zeeweegbree wordt gemeld dat het een plant is die zeer goede wondhelende eigenschappen heeft. Zelfs bij grote verwondingen zou de wond snel dicht zijn. De wetenschap heeft dit verhaal eens onderzocht en het bleek dat in de zeeweegbree een aantal werkzame stoffen zitten met zeer positieve eigenschappen. De meest actieve daarvan waren aucubine en catalpol. Aucubine vertoont een sterk leverbeschermend effect bij hepatitis en heeft een ontstekingsremmend werking.
