De zeekool (Crambe maritima) is een behoorlijk zeldzame plantensoort. De zeekool is inderdaad familie van onze koolsoorten want samen behoren ze tot de familie van de koolachtigen (Brassicaceae). Zijn oorspronkelijke leefgebied is wat lastig te bepalen omdat hij nu in een drietal van elkaar gescheiden gebieden voorkomt: het gebied rondom de Zwarte Zee, de kusten van de Britse eilanden plus die van Noordwest Frankrijk en in het Oostzeegebied. Dus óf hij heeft ooit een enorm leefgebied gehad en daar zijn er nu wat enclaves van over óf hij heeft zich slechts in die gebieden weten te vestigen. In Nederland heeft de zeekool zich pas omstreeks 1959 definitief heeft weten te vestigen, eerst in Zeeland, maar in de loop van de tijd is hij noordwaarts geslopen.
Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Crambe, is afkomstig uit het Grieks waar krambe 'kool' betekent. Het tweede deel is uiteraard eenvoudig te verklaren want maritima betekent in het Latijn 'van de zee' en uiteindelijk is het woord afkomstig van mare ('zee').
De zeekool is eigenlijk een plant van rotskusten en kiezelstranden, maar omdat onze kusten voornamelijk uit strand en duinen bestaan, heeft hij hier een eigen biotoop moeten ontdekken dat op die kusten lijkt. De basaltblokken in onze zeedijken voldoen kennelijk redelijk aan de eisen van de zeekool want juist dat is de plaats waar we hem met enig geluk kunnen aantreffen. Op de zuiderpier en het strand van Harlingen zijn enkele vindplaatsen bekend, maar ook op alle Waddeneilanden wordt zeekool aangetroffen.
De zeekool is een opvallende blauwgroene, vlezige zomerbloeier. Hij heeft dus wel iets van een vetplant. Omdat hij zich wijd vertakt is de zeekool vaak breder dan dat hij hoog is. De bloemen zijn wit en ruiken zeer sterk naar honing.
Omdat hij zeer zeldzaam is zou je hem moeten koesteren, maar zo zit de mens kennelijk niet in elkaar. De zeekool valt te vaak ten prooi aan vernielzucht. Dat is mogelijk het gevolg van het feit dat sommige mensen weten dat deze plant eetbaar is en slechts in exclusieve restaurants op het menu zal staan. De jonge scheuten of stengels worden van de zeekool getrokken. De zeekool heeft een ziltige koolsmaak en past gekookt uitstekend bij diverse visgerechten of hij kan rauw verwerkt worden in een smakelijke salade.
Maar het is nu helemaal niet meer nodig om die zeldzame zeekool in zijn natuurlijke omgeving te vernielen want op het naburige eiland Texel wordt de zeekool al sinds 2008 met succes geteeld. Je kunt je maaltje zeekool nu gewoon bestellen.
